Het Eerste Jaar

Conrad Jacobs over Zelfontplooiing

Voor velen is de overgang van scholier naar student een turbulente ervaring. Je laat al je zekerheden achter je en neemt een sprong in het diepe. Zo ook voor mij toen ik vier jaar geleden in Leiden ging studeren. Ik zat ineens in een onbekende stad waar ik niemand kende en waar ik de weg niet wist. Bovendien had ik geen idee van hoe mijn studie in elkaar zat. Ik was, met andere woorden, hopeloos verdwaald.
Juist hierdoor was Minerva voor mij de juiste keuze, hier werden mijn vragen beantwoord. Op studiegebied hielp een huisgenoot mij en ’s avonds kon ik op ‘de tent’ mijn ei kwijt bij mijn club die vaak tegen dezelfde dingen opliepen als ik. Minerva pakte me bij de hand en gaf me een zetje in de goede richting maar de vereniging doet meer dan dat, het opent ook deuren.

Vanaf mijn eerste jaar ontwikkelde ik een interesse voor schrijven. Ik zette ’s avonds, soms na wat biertjes, af en toe wat op papier om mijzelf de volgende dag positief te verassen. Toen ik wat van deze stukjes aan mijn huisgenoten liet lezen en zij ook positief waren kwam ik op het idee om mij op te geven voor de ‘Correl’, het verenigingsblad van Minerva. Een paar weken later kreeg ik het bericht dat ik samen met vijf mederedacteuren het komende jaar mocht gaan schrijven voor de Correl en niet veel later zat ik Jaap de Hoop-Scheffer te interviewen. Ik kwam er echter snel achter dat ik toch niet de woordkunstenaar was die ik dacht te zijn. Gelukkig vond ik iets anders waar ik wel goed in bleek te zijn.

Bij de Correl kreeg ik namelijk de mogelijkheid om de lay-out van het blad te verzorgen. Dit leek me erg interessant ondanks mijn minimale computervaardigheden en mijn totale gebrek aan kennis wat betreft lay-out. De vereniging begeleide mij hierbij echter uitstekend en langzaam maar zeker begon ik het ‘lay-outen’ onder de knie te krijgen. Een jaar later mocht ik zelfs het ontwerp verzorgen van de prestigieuze Almanak, het jaarboek van Minerva. Een half jaar lang hebben mijn commissiegenoten en ik keihard gezwoegd om, hopelijk niet alleen naar eigen zeggen, de mooiste Almanak ooit te maken. Vijf maanden, tientallen slapeloze nachten, honderden mooie verhalen en ontelbaar blikjes Red Bull verder was het boek dan eindelijk klaar. Gelukkig waren wij niet de enige die zo onder de indruk waren van onze Almanak; de Universiteitskrant Mare verkoos ook onze Almanak als een van de mooiste Almanakken van Leiden!

In de tussentijd is er op Minerva ook een speciaal ‘design-gezelschap’ opgericht, bestaande uit fotografen, lay-outers, filmmakers en website-bouwers. Juist omdat er zoveel verschillende specialisaties in een groep zitten is het een zeer dynamisch platform.

Misschien nog wel belangrijker dan de zekerheden die Minerva biedt aan eerstejaars zijn de mogelijkheden die het aan iedereen biedt. Initiatieven worden beloond. Iedereen heeft de mogelijkheid om ergens voor te gaan, iets te leren of om zelf iets op te zetten. Deze combinatie van zekerheden en mogelijkheden is wat Minerva zo uniek maakt.

Conrad